Bärgblueme
Emil Herzog
- E -
- 1 -
I wandere dür's stille Alpetal,
gseh bunti Bluemefälder überall,
i gah em Bächli na uf Bärg und Weid.
Die ganzi Gäget steit im Sunnechleid.
Wyt obe fasch bi (1.&2.T: Firne-) Schnee und Is,
glänzt wie'n e Stärn mis (1.&2.T: schöne ) Edelwyss,
wyt obe fasch bi (1.&2.T: Firne-) Schnee und Is,
glänzt wie'n e Stärn mis (1.&2.T: schöne ) Edelwyss!
- 2 -
Im früsche Tau im Morgesunnestrahl,
da lüchte Alperose bis i ds Tal,
erwache Anemone, Enzian,
d'r näbe blüeje roti Bärgzyklam,
a jedem Saum, a jedem (1.&2.T: Felse- ) Band,
gsesch Alpeblueme bis zum (1.&2.T: Gletscher- ) Rand,
a jedem Saum, a jedem (1.&2.T: Felse- ) Band,
gsesch Alpeblueme bis zum (1.&2.T: Gletscher- ) Rand!
- 3 -
Da stah'n i jetze i der Bluemepracht,
vom Alpeglüeje geit's langsam zur Nacht.
Wyt ab vom Lärm i stilli Einsamkeit
het d'Sunn uf d'Bärge tiefe Friede gleit,
vo wyter Ferni ghörsch no (1.&2.T: Alphorn-) Tön.
Wie isch doch üses ( 1.&2.T: Schwyzer- ) Land so schön,
vo wyter Ferni ghörsch no (1.&2.T: Alphorn- ) Tön,
wie isch doch üses (1.&2.T: Schwyzer-) Land so schön!