Bärgfahrt
Emil Herzog
- D, B -
- 1 -
Hossä Lobe chömit zueche,
nid so übermüetig tah!
Hüt wird gfahre hüt geits ueche,
d'Chüehjerzyt isch ume da.
Laht die grosse Treichle brumme,
legit hantli d'Glogge'n a,
laht se glänze i der Sunne,
hüt wei mir e Feschttag ha!
- 2 -
Lueg wie fröhlich d'Chueli springe,
ds Zügle lit ne halt im Bluet,
ersch jetz ma'n i wieder singe,
s'isch mer bsunders fröhlich z'Muet.
Ou der Wage hei mer glade,
Gschirr u Wösch si rächt binand,
Trätti chlepft scho ab em Wage,
schüttlet Müettin z'letschtmal d'Hand.
- 3 -
Bhüet di Gott und häb nid Chummer,
uf em Bärg bi'n i im Chlee,
chasch de luege z'letscht im Summer,
wie'n i ume chäch usgseh.
Langsam laht er ds Rössli trabe,
luegt no einisch z'rügg zum Huus;
ds Müetti hindrem Fänschterlade
rüeft is nah dür's Wägli us:
- Nach Jutz -
Bhüet ech Gott, heit Glück u Friede,
gäht uf Veh u Mönsche'n acht,
bäte wei mir gäng hie nide,
dass der Herrgott euch bewacht.