Ds Jodellied
Emil Herzog
- D -
- 1 -
Gar mächtig tönt us voller Bruscht
es Lied, so wunderbar
u was die Wort üs säge tüe
isch schlicht u doch so wahr,
s’isch ds Jodellied,
s’isch ds Heimatlied,
ja ds’Lied vom Schwyzerland,
wo üsi Väter gsunge hei
u’s gleit i üsi Hand.
- 2 -
Verzelle tuet’s so heimelig
vo gsundem Burestand;
vo Wildbäch, schöne Alpesee,
vo’r höche Felsewand,
vo Blueme-pracht u Herdeglüt
höch obe uf der Weid,
we du die Schönheit alli gsesch
de jublet dsHärz vor Freud.
- 3 -
D’r Jodel setzt no Chrönli uf,
us vollem Härz u Gmüet,
so tönt wyt über dsSchwyzerland
das schöne Jodellied;
wär’s hüt no singt u schätze cha
isch no vo altem Schrot,
dä steit für üsi Heimat y,
o(u) i der gröschte Not!