Uf em Heiweg
Jean Clémençon
- 1 -
I chume us der Frömdi hei
Mis Härz isch voll Verlange.
Gah ds Wägli uf uf ruche Stei
Und ds Gschoui nimmt mi gfange.
Höch ufem Hubel blib i stah
u due e Chli veschnufe,
I gse der Weg zum Dörfli gah,
wyt grüesst's vo unde ufe.
- 2 -
I höckle uf ne Stei am Weg,
gsh ds Dörfli vor mir liege,
Wie mängisch bi i übere Stäg
Hie uf die Höchi gstige.
I hällem, frohe Übermuet,
ha fröhlech chönne jutze,
im Mutzli und em Wätterhuet,
mit Geissli und mit Buuzä.
- 3 -
Ja Dörfli i bi ume da
i ha di nid vergässe,
ha d Schönheit vo der Wält verlah,
mi bsunn uf mis Wäse.
I ghöre i mis Dörfli hei
zu mine alte Fründe,
und zeigt üs d Wält au allerlei:
chasch nur ei Heimat finde.