Verlorni Heimat
Paul Müller-Egger
- F -
- 1 -
I de Weide obe, zwüsche Wald u Flueh,
ruscht dür Stei u Grabe ds Wasser ohni Rueh.
Und am Bach die Hütte u dä Ahornboum,
s'isch no alls wie albe, s'isch mi Jugettroum.
Uf der Alp tönt ds Gloggeglüt,
o du schöni Jugetzyt!
Uf der Alp tönt ds Gloggeglüt,
o du schöni, schöni Jugetzyt!
- 2 -
U vom Wasserrusche u vom Herdeglüt
ha'n i lehre singe, schöner nützti nüt.
Spöter het mer d'Frömdi d'Luscht zum Singe gnoh,
ha'n i welle singe,isch geng ds Heiweh cho.
Uf der Alp tönt ds Gloggeglüt,
o du schöni Jugetzyt!
Uf der Alp tönt ds Gloggeglüt,
o du schöni, schöni Jugetzyt!
- 3 -
Ds Wasser ruscht no immer, d'Glogge töne no,
u mis liebe Hüsli isch ou blybe stoh.
Aber dr Ätti? ds Müetti? Ach du fingsch se nid!
Andri hei dert obe schöni Chüejerzyt.
Uf der Alp tönt ds Gloggeglüt,
o du schöni Jugetzyt!
Uf der Alp tönt ds Gloggeglüt,
o du schöni, schöni Jugetzyt!